W Laboratorium Narracji rozwijam i uczę opowiadania na rzecz zmiany społecznej oraz komunikacji wokół klimatu i przyrody. Ważne są dla mnie źródła i korzenie. Dlatego sięgam po metodę narracji publicznej , która wyrasta z doświadczeń ruchów społecznych, a jednocześnie zakorzeniona jest w nauce. Chętnie opowiemy też o podstawach skutecznej komunikacji w działaniach na rzecz zmiany społecznej.
Miasto to nie tylko ulice i budynki – to także tkanka żywych relacji między ludźmi i naturą. Tworzenie ogrodu społecznościowego to akt snucia nowej opowieści o przestrzeni miejskiej jako miejscu, w którym natura odzyskuje swój głos, a ludzie stają się jej opiekunami. To historia o współdziałaniu – między mieszkańcami, roślinami i zwierzętami. O sadzeniu roślin miododajnych, które przyciągają pszczoły i motyle, o glebie, która na nowo staje się żyzna, o mikroekosystemach tworzonych na skrawkach ziemi między blokami. To także opowieść o relacjach – spotkaniach przy grządkach, dzieleniu się wiedzą i zbiorach, które łączą sąsiadów. W tym ogrodzie każdy gest ma znaczenie. Każde posadzone drzewo, każdy kwiat i każdy kompostowany liść to element większej narracji – tej, w której miasto staje się przestrzenią regeneracji, a nie wyłącznie eksploatacji. To opowieść, którą piszemy wspólnie – z ziemią, deszczem, słońcem i sobą nawzajem. Laboratorium Narracji w sąsiedztwie swojej siedziby prowadzi ...